زهرا رفیعى پور/ لیلا خیدافى
تعریف لغوى معاد جسمانى
«معاد»، مصدر میمى است از فعل «عاد کذا» یا «عاد إلى کذا»; یعنى صار الیه: بدان چیز یا بدان حال باز گشت. پس معاد یعنى بازگشتن شىء و یا شخص به حالتى (تعینى) که از پیش داشته است.
کسی که از این دعوت بزرگ آگاه شود، باید بکوشد که از دعوت شدگان این دعوت گردد. این جانشین و برادر او امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که می‌فرماید: «از زمانی که ندای منادی رسول خدا صلوات الله علیه را که برای روزه این ماه ندا می‌کرد شنیدم، هیچ‌گاه روزه این ماه را از دست نداده و در تمام عمرم آن را از دست نخواهم داد؛ اگر خدا بخواهد.»