ذکرهای کارگشای قرانی
امام صادق علیه السلام فرمودند: تعجب می کنم از کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی برد.
ل، [۱] الخصال لی، الأمالی للصدوق ابْنُ مَسْرُورٍ عَنِ ابْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ قَالَ حَدَّثَنِی جَمَاعَةٌ مِنْ مَشَایِخِنَا مِنْهُمْ أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ: عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ کَیْفَ لَا یَفْزَعُ إِلَی أَرْبَعٍ عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ کَیْفَ لَا یَفْزَعُ إِلَی قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ [۲] فَإِنِّی سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ بِعَقِبِهَا- فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ کَیْفَ لَا یَفْزَعُ إِلَی قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ [۳] فَإِنِّی سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ بِعَقِبِهَا- وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُکِرَ بِهِ کَیْفَ لَا یَفْزَعُ إِلَی قَوْلِهِ- أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ [۴] فَإِنِّی سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ بِعَقِبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْیَا وَ زِینَتَهَا کَیْفَ لَا یَفْزَعُ إِلَی قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ- [۵] فَإِنِّی سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ بِعَقِبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْکَ مالًا وَ وَلَداً- فَعَسی رَبِّی أَنْ یُؤْتِیَنِ خَیْراً مِنْ جَنَّتِکَ وَ عَسَی مُوجِبَةٌ [۶] .
امام صادق علیه السلام فرمودند: تعجب می کنم از کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی برد.
تعجب می کنم از کسی که ترس بر او غلبه کرده است، چگونه پناه نمی برد بسوی کلام خداوند که می فرماید: حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ همانا من شنیدم از خداوند عز و جل که به دنبال ذکر یاد شده می فرماید: پس با نعمت و بخششی از سوی خدا (از میدان جنگ) باز گشتند، در حالی هیچ گزند و آسیبی به آنان نرسیده بود.
و تعجب می کنم از کسی که اندوه و غمی دارد چگونه پناه نمی برد به کلام خداوند که می فرماید: لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ همانا من شنیدم از خداوند عزوجل که به دنبال آن می فرماید: پس ندایش را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم؛ و این گونه مومنان را نجات می دهیم.
تعجب می کنم از کسی که مورد مکر و حیله واقع شده است، چگونه پناه نمی برد به کلام خداوند که می فرماید: أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ همانا من از خداوند عزوجل شنیدم به دنبال آن می فرمود: پس خدا او را از آسیب های آنچه بر ضد او نیرنگ می زدند، نگه داشت.
و تعجب می کنم از کسی که طالب دنیا و زینت های آن هست چگونه پناه نمی برد به کلام خداوند که می فرماید: مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ همانا من شنیدم از خداوند عزوجل که به دنبال آن می فرماید: اگر مرا از جهت ثروت و فرزند کمتر از خودت می بینی. امید است پروردگارم بهتر از باغ تو را به من عطا کند. امید است (در ترجمه آیه) یعنی حتما اینگونه است.
---------------
[۱]: الخصال ج ۱ ص ۱۰۳.
[۲]: آل عمران: ۱۷۳.
[۳]: الأنبیاء: ۸۷.
[۴]: غافر: ۴۴.
[۵]: الکهف: ۳۹.
[۶]: أمالی الصدوق ص ۵
