بسم‌الله الرّحمن الرّحیم
هم‌نوا با امام حسین (ع) در مناجات عرفه
به
عنوان راهی به سوی علم حضوری، قسمت آخر دعای عرفه حضرت
اباعبدالله‌الحسینuکه نیاز به دقت بیشتری دارد را به تماشا می نشینیم،
مسلّم یکی از زیباترین تلاش‌ها برای رفع حجاب بین عبد و ربّ و حفظ «وقت» و
ایجاد زمینه تجلی انوار رب‌العالمین را در این مناجات می‌یابید که چگونه
حضرت به عنوان راه ارتباط حضوری با خداوند را می‌نمایانند.
در
آخرِ دعای عرفه فرازهایی هست که می‌تواند در سیری که می‌خواهیم شروع کنیم
به عنوان دستورالعمل مورد استفاده قرار گیرد، و به طرز عجیب و
فوق‌العاده‌ای می‌تواند عامل فکر و ذکر و حفظ «وقت» باشد. اگر بخواهیم این
قسمت از دعا را شرح دهیم احتیاج به مباحثی جداگانه داشتیم، لذا سعی شد به
نحو بسیار مختصر باب نظر به این آن برای عزیزان گشوده شود تا معنی ارتباط
حضوری با خدا در عمل معنی خود را بنمایاند.
